Dieren en Manen

De Zalm van Wijsheid

Zalm is één van die wondere dieren die de Druïdische traditie van onze Keltische voorouders rijk is.

Behorend tot de Eersten draagt hij de Wijsheid van Eeuwen.

In hem rust de Kennis van hoe het Pad zich sinds de Schepping via de lange weg van evolutie en steeds verdere differentiatie ontwikkelde.

Hij bezit de Kennis van deze kracht van de veelheid, alsook de Wijsheid die deze veelheid en verscheidenheid verbindt en terug brengt tot de Bron, de éénheid. Hij kent de manier om de verscheidenheid en afgescheidenheid te connecteren met éénheid, waardoor hij de grote Heler - Heel maker - is.

Zalm is een Meester van de Tijd.

Hij is het individuele leven, in de zee van Tijdsveelheid. In één van zijn aspecten heeft hij in de vroegste tijden een oog verloren, zodat hij net zoals Odin in beide werelden schouwt.

De Zalm kent de Weg naar de Bron en is de Hoeder van de Schaal, de Graal. 

De Zalm van Wijsheid is zij die door haar vele ontmoetingen de ervaring van de eeuwen draagt.
Deze Oude Zalm is samengesteld uit vijf Zalmen.. één voor elk zintuig. Elk zintuig dat doorheen de Tijd de Wereld ontmoet en leert.
Het gaat dus over een geheel aan gegevens, de gegevens van de 5 zintuigen... dus samen een verzameling aan Kennis vormend.
Hoe komt het dan dat het de Zalm van Wijsheid, en niet de Zalm van Kennis is?

Aan het begin der Tijden, pikte een Gevleugelde van het Oosten - de Eerste Havik - één oog van Zalm uit.

Sindsdien heeft Zalm één blik naar de buitenwereld, en één blik binnenwaarts.

En met deze inwaartse blik beschouwt ze hoe alle inkomende kennis door de ontmoeting met haar wezen en doorleving met haar zijn, wordt omgevormd tot Wijsheid.
Moge je je laven aan de Wijsheid.
Moge je de lessen leren die de Tijd je schenkt in jouw ontmoetingen met de Wereld.
Hou haar niet af door vooroordeel of vlucht, maar hou je zintuigen scherp: het gebeurt Hier en Nu!

Zalm keert stroomopwaarts naar de gebieden waar haar geboorte plaats vond, om op haar beurt te paaien en te zorgen voor nageslacht.

De Bron van haar bestaan ligt in deze paaigebieden, waarvoor ze een hele trek aflegt, tegen de stroom in.
Tijdens het eerste deel van haar leven gaat ze met de stroom mee, en laat ze zich voeren naar de wijde zee.. de zee van veelheid.

Het tweede deel bestaat uit de ommekeer.. de terugkeer van de plaats van veelheid naar deze van éénheid.

En die is tegen stroom in.
Veelheid blijft veelheid zolang we haar als vanzelfsprekend aannemen.. zolang we leven met de stroom en de getijden.
Maar dan komt de bevraging.
En daagt er iets dat ligt voorbij alle normen.

Iets dat roept van voorbij de verkondigde waarheden, trekt de aandacht. Maar eerst blijft het ondefinieerbaar.. een gevoel dat "iets" niet klopt in de normaliteit van het vele.
Hier valt de Zalm met zijn Wijsheid de voorgeschreven werkelijkheid aan. Maar deze Wijsheid is voor het overgrote deel opgebouwd uit en met de maatstaven van deze werkelijkheid van het vele.. de normaliteit.

Haar Wijsheid vervolmaakt zich wanneer ze doorheen de omhuĺling, doorheen de harde schil van de werkelijkheid tot de vruchtkern van deze werkelijkheid gaat... ze zal de de noot van Wijsheid kraken, eens ze tegen de stroom in is gegaan.

De ommekeer van het vele naar de herontdekking van het ene.
Zalm maakt de cirkel heel.. van oorsprong naar bestemming, maar waar ze haar bestemming dacht te zijn, vindt ze haar les over de werkelijkheid van waarheden.. dat waarheden worden gecreëerd. Doorheen dit besef van de illusie die de werkelijkheid van de veelheid is, ziet ze haar uiteindelijke bestemming: de oorsprong.
De Schepping heelt zich in de Wijsheid van de Zalm. Ze ervaart zichzelf in het feit dat elke waarheid een onwaarheid is, en omgekeerd. En terwijl ze haar Wijsheid tegen stroom in vervolmaakt, ziet ze Begin en Eind samen vallen.
En dit is de heling, de heel wording.

​

De Zalm en de Cyclus

​

De Cyclus ontstijgen

Zalm kent drie Jagers.

Dit zijn Beer, Reiger en Otter. Ook zij hebben elk een Maan.

Elk van hen wil Zalm uit het Water halen.

Wat betekent dit?

Zalm is de drager van de Wijsheid, gevoed door de vele ervaringen op de stromen van de Tijd. Ze vervolmaakt deze Wijsheid door de kracht van terugkeer: ze duikt vanuit haar oorsprong de zee van veelheid in, en keert weer terug stroomopwaarts naar het gebied van haar oorsprong en éénheid om er te paaien, en zo de cirkel rond te maken. Ze initieert zo een nieuwe cyclus.. een cyclus van de Tijd, de cyclus van Water.

In de vervolmaking van haar Wijsheid langs dit Pad, vallen oorsprong en eind, oorzaak en gevolg samen.

De realisatie dat de Veelheid het huis is van de Éénheid, vormt de cirkel van héél making.. van heling.

Hierover spreekt het woord: “elke heling is een bekrachtiging van de Schepping, de Schepping is een bekrachtiging van de Veelheid” en daarover luidt uitspraak van de Heremiet: “elke heling is een vloek"

Deze uitspraken hebben de bedoeling om discussie uit te lokken die hetzelfde doel heeft als de 3 jagers op de Zalm: het openbreken van de Wijsheid..

Zalm bezit de Wijsheid, geboren uit de ontmoeting met de Schepping. En dit is tevens de inertie waarin Zalm zich bevindt: ze is gebonden aan de Schepping.

Zo gaat het woord:

“Kennis baart Wijsheid, Wijsheid baart smart"

Het is uit deze cyclische gevangenschap waar de drie Jagers de Zalm onttrekken.

Beer verheft de Wijsheid uit de illusie van het ruimtelijke.

Reiger verheft de Wijsheid uit de illusie van tijd.

Otter verheft de Wijsheid uit de illusie van ordening.

En hierover luidt de triade:

"Drie uitdagers/belagers van Wijsheid: Vorm, Beweging, Spel."

Zalm zal zich in haar opperste Wijsheid het Water herinneren waarin ze zwemt.. de context die de realiteit bepaald.

De hierop volgende Maan is deze van Wolf, drager van Waarheden.

Realiseer jij je welke context jouw realiteit creëert?

​

Zalm Hoedster van het Vat

​

Het Meer van Wijsheid waarin Zalm leeft, wordt ook wel het Vat genoemd.

Dit Vat houdt de verzamelde Wateren.. de verzamelde Tijd.

Het is de totaliteit van alle Tijdsmomenten, het Vat die de Tijd omsluit.

In die Tijd kan het leven gedijen. Het is de Plaats waar wordt beleefd, de Ruimte waar wordt geleerd.

Zalm is uiteindelijk de Mens die zich bewust is van de Tijd en Ruimte die hij inneemt en hoe hij hierin met alles verbonden is, net zoals de hele Schepping deze éénheid deelt met al wat ze bevat.

Zalm in dit Meer, is als de Duim ten opzichte van de vier andere vingers.

Het Vat werd gecreëerd zodat de ruimte-tijd zich kon ontvouwen.

En het Vat is een wereld van vaten. Elk idee, elk ding, elk woord is een vat als houder van diens essentie, diens wezen, diens zijn.

Doch het zijn is verstrekkender en groter dan vorm of taal en laat zich nooit volledig vatten.

Er ontsnapt steeds iets aan het vatbare.

Deze realisatie is het laatste stadium van de Wijsheid van de Zalm: het onvatbare van het Vat.

Een grens behoedt, maar beperkt ook. We trachten het Leven te bevatten, maar deze is groter dan welk Vat ook.

Krampachtig tracht de Mens alles te bepalen, te bevatten, maar des te meer ontsnapt hem de totaliteit van het Leven.

Het is deze notie van onvatbare totaliteit die deel uitmaakt van de roep die Zalm tegen de stroom in naar de paaigronden van zijn ontstaan, zijn Bron doet trekken.

Het is de onrust die laat bewegen, het is de grote zoektocht.

Zalm kent uiteindelijk het mysterie van het Vat: dat ze vol is, wanneer ze leeg is.

Dat het werkelijke Vat, het Vat van het Niets is..

Het Niets dat het Vat is van het Iets.

De essentie van het Vat is de Vraag.. Het summum van Wijsheid: de Vraag