Paard is de soevereiniteit van het Land.
Of het nu gaat om een merrie of een hengst, Paard is het koninklijke vrouwelijke, en de enige kracht die het leiderschap aan het mannelijke principe kan doorgeven.
Wanneer de aanzoeker huwt met het Land om de Kroon te verkrijgen, is het deze kracht van het Paard dat wordt aangesproken.
Het Paard aankijken, is de Natuur aankijken.
Kenners van Paarden weten dat deze dieren zeer gevoelig zijn en helemaal één met wat hun omringd. Hun aanvoelen is danig sterk, dat ze kundiger blijken te zijn dan menig menselijke therapeut.
Het is met deze kracht dat de toekomstige koning zich verenigd. Als de Vrouwe hem waardig vindt, ontvangt hij dit koningschap.
Het is dus de kracht van verbinding, en het zodanig aanvoelen door één te zijn met het Land, dat het Koningschap uitmaakt.
Leiderschap uit dienstbaarheid. Leiderschap uit een stil worden van de eigen stem, en het luisteren naar het Land.
Evenwicht
De kracht van het Paard, is de evenwicht houdende, uiterlijke kracht van Moeder Natuur.. het is het Land dat haarzelf kent, waar alles zijn betekenis, functie en doel heeft, en hier ten volle in leeft.
Ze kent haar eigen passie en extravertie, en is er als dusdanig meester over. Dit stelt haar in staat om tot een evenwicht te komen.. het equilibrium die deel uitmaakt van haar regale kracht.
De Zon bevindt zich in Kreeft. Voordat we het sterrenbeeld Kreeft als zodanig gingen benoemen, kenden we dit als Equos, of Epos, het Paard. Deze constellatie Paard, Equi Prinnios, is het zich natuurlijk herstellende, evenwicht zoekende, balans corrigerende principe (equi).
Paard is het ultieme natuurlijke, lichamelijk en materiële zijn waaruit dit evenwichtsprincipe ontstaat. Vandaar dat paarden alles bijzonder goed aanvoelen. Alles wat afwijkt en in onbalans gaat, wordt opgemerkt.
Zoals besproken bij het Midzomerfeest, staat de Schepping nu in haar volle expansie, en wordt er een halt aan deze expansie toegeroepen.. de dagen blijven niet oneindig lengen, maar ze korten alweer, en Koning Winter stapt reeds gestaag naar ons toe. Paard maakt de kering.
De Bestuurder van het Land kent haar balans.
Het Wiel
Paard, is de ronde kracht, het rollende wiel.
"What goes up, goes down"
Ze hoedt het cyclische en we vinden haar terug in de wederkerigheid tussen de Natuurelementen.
De associatie met het Ronde zien we ook in het beeld dat het Paard de Bol van de Zon langs de hemel laat bewegen, alsook in haar connectie met het Wiel van de wagen die ze voorttrekt.
Doordat het uiterlijke, materiële en lichamelijke een vooraanstaande plaats in neemt bij Paard, toont haar evenwichtskracht zich ook heel manifest..en dit is de Cirkel van eeuwige omwenteling.. het is de vrouwelijke cyclische beweging van de Tijd.
Tijdens het komende feest Lughnasadh zal het Hert hier een antwoord op vormen, zodat het cyclische geen gevangenis wordt.
Water
We zagen reeds hoe Paard regeert door haar meesterschap over de cyclische beweging: ze waakt over het evenwicht door aan de expansiekracht een halt toe te roepen.
Deze eigenschappen van Evenwicht, Beweging en Tijd, doet denken aan de Watergeesten, die deze zelfde kwaliteiten bezitten.
Paard deelt dan ook heel sterk die verbondenheid met Water.
Dit thema overleefde in vele verhalen waar waterwezens er paardachtig uitzien, of kunnen shapeshiften in een paard.
Net als alle Watergeesten, kan ze hier aanvallend optreden wanneer het evenwicht in gedrang komt.
Paard als Watergeest en hoeder van evenwicht, doet haar plaatsen in het Westen.
In onze kosmologie zijn de Andere Werelden, de Westelijke Werelden, en dit maakt haar ook het Dier van het reizen in deze en gene Werelden.
Toch geldt ze omwille van haar krachtig gehinnik ook als heraut van het Oosten, en draagt ze in deze hoedanigheid vleugels.. Het gevleugeld paard.. Het is dus een Dier van de Oost-West as. Wanneer ze in haar toornig aspect optreedt, verbreekt haar krachtige schreeuw elke keten en jaagt hinderaars weg.
Paard is dus ook de actieve verdediger van evenwicht.
De Vier Renners
We zagen reeds enkele connotaties van Paard, zoals het Water, de Cirkel, de Schreeuw, de Gevleugelde..
Nog een connotatie met Paard, is het gegeven van de 4 renners.
4 rennende figuren belichamen elk een levensaspect. Zij zijn de vier manieren waarbij we door onze wereld bewegen: de triade van denken (mentaal waarnemen), voelen (fysiek waarnemen) en bewogenheid (emotioneel waarnrmen), plus de vierde: het zijn (waarneming van waarneming).
Soevereiniteit vraagt dat deze vier samen rennen.. de één niet voor de ander.. ook hier een evenwicht.
Elk van deze staan onder druk van onze ervaringen en zijn vaak belast met trauma’s .
Als we onze “rugzak", onze ervaringen niet langer op deze 4 projecteren, als we hun Natuur laten zijn voor wat die is, los van onze persoonlijk gekleurde Cultuur, brengen deze 4 ons naar het Heiligdom waar we soeverein én in vertrouwvolle overgave in ons leven kunnen staan.
Mijn leraar bracht hieromtrent vaak de scene ter sprake, van von Eschenbach’s Parzival, waar Parzival na een lange tocht uiteindelijk het Meer van de Graalburcht vond, doordat hij zijn paard op zichzelf liet stappen. Parzival hield niet langer de teugels. Het Paard, de 4 renners, kunnen zo de rijder (onszelf) naar onze werkelijke plaats brengen.
De renners lopen ten volle, als we ze bevrijden van onze eigen opgebouwde identiteit.
De vier vormen een test in hoever de Cultuur de Natuur (h)erkent.. Dit is opnieuw de voorwaarde om met het Land (Natuur) te huwen, en zodoende gekroond te worden.
Sovereiniteit
Als Hart van het Land brengt het Paard ons tussen de Werelden naar de Plaats van de Bron met het Maanvuur, dat gevoed wordt door het Hart van de Koning van Licht en Zon, zittend in de Kracht van de Gehoornde op de Troon.
In de magie van Maanvuur vraagt Paard ons te bevrijden van niet eigen zieledelen die we ons via betrekking met anderen hebben eigen gemaakt.
In de opbouw van onze identiteit, klampen we ons maar al te graag vast aan alles dat ons moet bevestigen.
Vooral door onze verwachtingen, gaan we dingen, mensen en situaties gaan claimen. Deze en die is mij dit of dat verschuldigd.. en zonder dat we het door hebben zetten we bepaalde levensaspecten van anderen gevangen. We dragen heel wat bij ons dat eigenlijk niet van ons is.. en dikwijls zijn het onze geliefden van wie we het meest "stelen".
Paard confronteerd ons nu met onze angst waardoor we gaan vastklampen.. Paard wordt onze verlossende Nachtmerrie. De traditie vertelt hoe ze ons de zilveren schaal met de Zwarte drank voorzet. (in totaal zijn er 3: nog een witte en rode drank)
De Zwarte Beker reinigd ons van wat we vasthouden.. in het Zwarte laten we los, los van eigen opbouw en hier confronteert Paard ons met de ware Natuur en het gegeven van Soevereiniteit.
Passie
De Soevereiniteit van Paard, haalt ze uit het in werking stellen van het Evenwicht.
De in werking stelling van het Evenwicht, kan ze dankzij de directheid van haar verbinding met de Natuur en de materiële wereld.
Aan deze directheid ontleend Paard eveneens haar Passie.
Het is deze Passie, die de aandacht trekt van het volgende (en laatste) regale Dier: het Hert.
De Volle Maan van Paard staat in Steenbok, dat oorspronkelijk een waterdier met hoorns was. De tekst uit deel 4 besprak reeds de relatie tussen Paard en Water, de Passie opent de weg naar het Gehoornde aspect. De oude naam voor de Steenbok constellatie is Riuri Prinnios, "vorst/bevriezen" dat een woordspeling geeft met "stralend". Maan van het Hert zal ingaan op dit stralen.
Het volstaat nu te zeggen dat Paard zich tooit met de stralen van de Zon, en in volle Passie over het zwangere Land raast. Haar Passie zal de Vrucht verder doen rijpen, en weldra volgt de Oogst, in het teken van het Hert.