Havik, de vogel van de Zon

 

Deze gevleugelde wordt gezien als één der oudste levenden.

Havik is net als de Zalm een drager van de Geschiedenis.

Havik is de getuige van de Tijd, de toeschouwer van het grote gebeuren.

Zalm ondergaat, die is het gebeurde, en draagt daarmee de ervaring.

We zouden kunnen zeggen dat ze de twee aangezichten van de Geschiedenis zijn.

​

Op het Jaarwiel staan de Volle Manen van Havik en Zalm dan ook diametraal tegenover elkaar.

Er valt veel te leren door getuige te zijn van iets, of door over iets te leren. Maar ieder weet dat iets zelf ondergaan een heel andere wijsheid oplevert.

Toch steunen ook deze twee vormen elkaar. Want wie in de ervaring zit, kan door deze ervaring opgesloten raken.

Vaak reikt onze wereld niet verder dan de ervaringswereld. Een toeschouwer.. een derde persoon zoals men dit weleens noemt, kan de horizon van de ervaring verbreden.

Zo vliegt de Havik boven het gebeuren, en belaagt de ogen van hen die in het gebeuren zitten.

Sommige verhalen, zoals dat van de Oude Zalm vertellen hoe de Havik één van hun ogen uitpikt. Dit is dan het oog dat ook in “Het Andere" kan zien.. erboven.. niet enkel gebonden aan wat “zichtbaar" is.

Havik is daarom ook degene die laat zien wat we niet willen of kunnen zien.. Havik is het Alziend Oog.

Het is dit Oog dat zijn blik laat schijnen op de aarde, naar de mensen, naar jou. En in jouw doen en laten wil deze "hogere" blik zichzelf herkennen.

​

Havik die het Oog van de Bron draagt, ziet hoe het is om te ervaren in een wereld van Veelheid.. leert overzichzelf al kijkend in deze wereld die een Spiegel voor hem is. En tegelijkertijd leert het deze Wereld, dat er meer is.. dat de wijdsheid van de Bron zich verder uitstrekt dan de bevatbare Veelheid.

​

Elke ervaring strekt verder dan we ooit kunnen bevatten.