Alban Hefin

 

De langste dag van het Jaar. 

Alban Hefin is het ceremoniële feest van de Zomerzonnewende. Vertaald betekend dit 'het licht van de kust' De kust is de liminale plaats tussen land, zee en lucht.. de plaats van de Grens, een plaats van magie. Hier, op deze plaats van de magische Grens vieren we de kracht van de Zon en de geopende vruchtbare Aarde.

Na opening van de ceremoniële ruimte door het aanroepen van de Richtingen, toont zich het ritueel met de kosmische dans van de Godin die de Zonne Koning kroont. 

Koning Eik staat in zijn kracht, maar reeds wacht diens broeder Koning Hulst. Want dit is ook het punt waarop heel langzaam opnieuw de kracht van de donkere helft van het jaar zijn aanvang neemt.

Koning Eik regeert met de Kracht van de Gehoornde god. Als Heer van de Levens- en Creatiekracht houdt hij deze in balans: de Wilde Natuur op het scherp van de snede.. hij leerde dat structuren orde scheppen, maar ziet reeds dat ook structurering en ordening niet eindeloos kunnen worden doorgetrokken. Want overstructurering creëert fragmentatie en betekenisloze detaillering met steriliteit en malaise als gevolg. Zijn heersersschap staat in het midden. Zwaard en Staf zijn verenigd in Speer. 

Maar deze dag is zijn dag, de langste dag, een dag van licht, een dag van extravertie, een wilde dag!

​

​

​

​