Alban Arthan

 

Het Wiel draait naar de donkerste tijd van het Jaar. Het heeft alweer bijna een hele omwenteling gemaakt, de Poort van Alban Arthan wacht.
We gaan de Winterzonnewende van 21 december, de kortste dag en langste nacht tegemoet.

Door koude en wind ontdaan van alle franjes en extra's, vertoeven we in het meest duistere gebied van het jaar. Hier viert de Kracht van het Noorden. Hier, tenmidden van de kale bomen en het versteende, al of niet met sneeuw bedekte verstilde land, wacht de Cailleach, de Dood, voor wie ieder gelijk is. Dit is het moment van eerlijkheid, van waarheid. Hier doet het Veld van de Ander er niet meer toe, de Ander die zowel de andere rondom jou is, als de eigen van jouw zelf vervreemde ander in jezelf. In de Dood zijn we bevrijd van onze relatie en identificatie met vorm. Hier is de deur naar Tegenwoordigheid. En die deur is de poort, diep in de aarde, van de Tombe van het Lichtkind. In Tegenwoordigheid treden, is de Tombe van het Lichtkind betreden. Het kleine Zaad van Licht, dat in deze meest donkere tijd van het jaar ontwaakt. 
Met dit pure begin, kan een nieuwe cyclus worden opgebouwd, een nieuwe vorm kan groeien, die wanneer we in ons besef van Tegenwoordigheid blijven, deze keer de potentie bezit om los te staan van identificatie.
En zo gedenken we op het donkerste tijdstip van het jaar de kleine, wachtende figuur in de tombe van de aarde die op het punt staat te ontwaken. Met Alban Arthan wordt de geboorte van de Zon gevierd, de geboorte van Koning Arthur, en diens Kracht van het Koningschap. Het van het ik ontdane zelf kan zich weer oprichten, en wanneer het gaat voor Waarheid, kan het groeien zonder de ego constructies. Dit Koningschap is de kracht om op te staan, om zachtmoedig baas over het eigen leven te zijn, om problemen in wijsheid en liefde het hoofd te bieden, om zowel grenzen te trekken als te slechten, om de droom in daad om te zetten, niet met de maatstaf van wat ons omringt, maar vanuit de innerlijke orde van die goddelijke innerlijke lichtkiem, om te leven in het licht van het groter Geheel. Dit Koningschap is de soevereiniteit die de begrenzingen van de voorwaardelijke liefde kan ontkrachten, zodat een eigen innerlijk koninkrijk kan worden opgebouwd, die de gave tot het uitdragen van - en leven vanuit - Onvoorwaardelijke Liefde bezit.
Met Alban Arthan is eindelijk het Zonnekind gekomen, en het brengt de belofte op een nieuwe ontkieming van het zaad dat nu in de baarmoeder van de Grote Moeder ligt.
Moge het nieuwe een werkelijk nieuw zijn!